BLOG 15 september 2020
Werd vanmorgen uit mijn bed geschoten door een militaire oefening, gelukkig waren de kogels nog op de bon. Mijn tent stond op een rustig weitje hogerop, maar caravans en campers beneden hadden echt geen 1,5 afstand. Na ontbijt weer met verse broodjs om 8.15 uur de poort uit.
Aanvankelijk was het weer recht toe rechtaan de Rijn volgen, hoewel het bij Papels nodig was even de provinciale weg te pakken, want herhaling van gisteren wilde ik niet. Ook 2 Duitse jongens kwamen er met hun GSM niet uit. Het loslaten van de Rijn werd degelijk voelbaar in kuiten en adempauzes, 15 km/uur zat er al helemaal niet in. Vanaf Thusis werd het helemaal Alpien werk en kwam er een nieuwe dimensie bij: door tunneltjes kruipen. Je voelt je dan niet op je gemak in een schuine buis van 650 m. lang waar een bus met aanzwellende echo achterop komt en dan achter je blijft hangen, omdat hij niet voorbij kan.
Het bleef zwoegen tot Andeer, en toen daar een leuke camping opdoemde, was de knoop gauw doorgehakt : hier halt maken, en de oversteek verdelen over de volgende 2 frissere ochtenden. Vandaag dus een bescheiden bijdrage in 35 km, maar wel al vertikaal tot de 600 hm gestegen.
Het water heeft hier in de Slucht von Donath een doorgang gevonden dwars door de harde rotsen. Wij ALLEN met onze actie `door KIRSTEN` gaan hersenstamkanker ook wegspoelen met ONZE GEZAMENLIJKE WATERKRACHT !
Als mij dag en nacht een koebel zou worden omgehangen, zou van fietsen en slapen niets terecht komen.
Tot morges Paul.