BLOG 26 september 2020
Doordat ik gisteren al flink had rondgeneusd, was Pistoia uitsluipen een koud kunstje.
Na een korte aanloop geleidelijk weer de Monto Albano heuvelen op met 350 hm. Het was weer wielerzaterdag, dus veel velos op de weg met het mooiste compliment dat me werd toegeschreeuwd : `numero uno !`
Prachtig weer in een schitterende omgeving van wijnvelden en olijfboomgaarden, alleen moet je er voor gaan stilstaan. Rondkijken op de fiets is er niet bij, want het is slalommen rond scheuren, bobbels en kuilen, waar soms het gras al uit groeit.
Langs de woonplaats van Da Vinci leef het golven totdat het afzakken werd naar Empoli, waar het echte klimfeest weer bij nul begon met venijnige ups en downs die bij mekaar ook goed waren voor 500 hm.
Hier de engel van eergisteren tijdens de afdaling. Stond vandaag haar hoofd te krabben op het plein in Empoli.
Op het hoogste punt in Tavarnelle de jeugdherberg gepakt met totaal 66 km op de dagteller.
Paul