BLOG 30 september 2020
Na een intens gesprek met Italiaans gaststel ( hij was voor sportwedstrijden ook in NL geweest) om 8.30 u naar beneden naar Civita: een stadsdeel van Bagnoregio, dat met de aardbeving (anno ?) gespaard bleef,maar het hele stuk waar je nu de loopbrug ziet, wegvaagde.
Terug moest de fiets omhooggeduwd worden, wat bij mekaar een dik uur kostte, maar de ervaring waard. Het bekende klimwerk diende zich weer aan, maar beter wegdek.
Dus door afstapje naar Civita en logistieke problemen met toch nog wat klimperikelen werd het vandaag een harde noot. De hazelnoot is ook het hoofdprodukt in deze streek. De trekkers met zuigsysteem reden op en neer ( deze was met te snel af, dus alleen de achterkant ) om de noten op te vegen. DUS VOOR SEMMY MOGEN WE BEST NOG MEER NOTEN OP ZIJN ZANG ZETTEN !
De problemen kwamen bij het vinden van een flappentap, supermarkt en vooral nieuw onderdak in deze touristische niet bevlogen regio : van het kastje (casa te koop) naar gesloten deur, of telefonisch geen geheur, het werd na 8 mispoes een lied in mineur. Dus maar doorstampen naar Caprarola, waar een bruin bordje een zijpad in wees, wordt dit weer een cold case ? Nee , na een druk op de bel van een villa, ging het grote hek open en slaap ik in kamer Tullipa..met…..?
Ja, ja,……. voor de degene, die nieuwsgierig zijn geworden : vannacht slaap ik niet alleen, maar onder 1 hoedje met .?!
Gereden afstand 55 km. Tot de fietsfinale morgen.
Paul