BLOG 4 oktober 2020
Paul weer thuis in Wijk bij Duurstede
Paul weer thuis in Wijk bij Duurstede
We hebben gisteren in Rome centraal gegeten, om nog de stad bij avondlicht mee te maken. De huisvesting in hartje Rome in de Collegio van de paters van Scheut (CICM) was sober, maar super gastvrij. De nachtrust schoot er gedeeltelijk bij in, echter dat had te maken met een luidruchtige disco in de vlakbij gelegen wijk. Wij hebben om 7.30u in de Menza samen ontbeten met 4 Afrikaanse, 1 Indonesische en 1 Belgische missionaris. Gelijk daarna op de fiets weer…
Aangekomen in Rome is het uitrusten geblazen. Hier de laatste beklimming vanaf het fietspad langs de Tiber naar het Vatikaan (op de achtergrond zichtbaar). Eerst maar eens even naar het grote Sint Pietersplein voor de ‘Grand Arrivé’. Door Corona helaas geen enthousiast juichende menigte.Omarmd door de Sint Pieter en ontmoeting met enqueterend ex-drugsverslaafden: voor mij hadden zij een grotere presentatie geleverd dan mijn tocht. En dan is er RUST! Bij de fontein op het plein. Zonder kletterend water kan Paul…
Dat door mij de reis helemaal tot Rome is volbracht, komt door de vele support van familie ( m.n. Gilbert bij de tussenstop en Roger bij de finish); door de stuurgroep ( Jan, Harry en Eef ); door de vele volg(st)ers. Het kan geen toeval zijn, dat iedere dag opnieuw, zeker als er samenkomst was van uitputting, slecht weer en het vinden van een stekkie voor de nacht, dat er dan een opbeurend apje of telefoontje kwam. Er daarnaast ook…
De beschrijving van het laatste traject van gisteren, levert weinig spannends op. Ik miste een bord en kwam daardoor terecht op de drukke SS2. Voor mij was de verfstreep of iets breder naast de vangrail weggelegd. Daardoor kwam ik wel dichter bij de camping uit, dan bij het nemen van de oorspronkelijke route: met dan de GROTE VERRASSING `JE OUDSTE ZOON STAAT LANGS DE WEG ` Paul
Na een intens gesprek met Italiaans gaststel ( hij was voor sportwedstrijden ook in NL geweest) om 8.30 u naar beneden naar Civita: een stadsdeel van Bagnoregio, dat met de aardbeving (anno ?) gespaard bleef,maar het hele stuk waar je nu de loopbrug ziet, wegvaagde. Terug moest de fiets omhooggeduwd worden, wat bij mekaar een dik uur kostte, maar de ervaring waard. Het bekende klimwerk diende zich weer aan, maar beter wegdek. Dus door afstapje naar Civita en logistieke problemen met…
Om 8.45u was de lucht schoongeveegd, dus verder zuidwaarts, wel met lange broek en jasje aan, want het was fris. Voorbij Asciano een schrale grond, met arme boeren, die wat graan verbouwen. Het ligt er nu kaal bij, vatbaar voor erosie, alleen rijen Cypressen geven nog wat decor. Als fietser, vandaag ben ik zowat de enige, de bekende afmatting van diepste kuil naar hoogste bult enz. , ook voorbij Trequanda alleen nu door het bos. De wegwijzers stellen je vaak voor…
Pas 8.45u op pad, nadat in het Ostello alles achter mij gelijk werd ontsmet ( sleutels, trapleuning; en de lakens werden het raam uitgegooid). Voor mij tot Siena hetzelfde laken en pak als gisteren wat fietswerk betreft, maar van boven was het grijs : zie op dit doorkijkje in Siena. Siena is een van de mooiste Italiaanse steden: je komt er niet in of je moet door een poort en wel bij het groene mannetje, anders kom je onder de…
Doordat ik gisteren al flink had rondgeneusd, was Pistoia uitsluipen een koud kunstje. Na een korte aanloop geleidelijk weer de Monto Albano heuvelen op met 350 hm. Het was weer wielerzaterdag, dus veel velos op de weg met het mooiste compliment dat me werd toegeschreeuwd : `numero uno !` Prachtig weer in een schitterende omgeving van wijnvelden en olijfboomgaarden, alleen moet je er voor gaan stilstaan. Rondkijken op de fiets is er niet bij, want het is slalommen rond scheuren, bobbels…
Een paar donderslagen en een grauwe natte lucht doen mij het roer omgooien ( voor de rest van de dag ook regen voorspeld ) Zoals aanvankelijk gepland vandaag een rustdag : dwz spullen verder laten drogen, was doen, fourage en eigen energie weer op pijl brengen. Dat houdt voor morgen in dat Florence links blijft liggen en ik rechtstreeks richting Siena ga. Hoe we de verdere achterstand dichten, gaan we nog verzinnen. Mischien levert het nog wat mooie plaatjes van…